Miloš Brkić je ostvario samosvojnu pesničku knjigu, učitavanjem osamne azbuke u preplete meditacija i emocija, prigušenih sentimentalnih strujanja i zapitanosti o samoj svrsishodnosti pesme. Utoliko, ovu poeziju, u kontekstu modernih poetičkih nastojanja, doživljavamo kao znatan rezultat posvećeničkog rada i odnosa prema autentičnoj liričnosti. To nas nesumnjivo, uverava da je reč o delu blagodarnog i sigurno izgrađenog pesnika, kome savremena književna kritika ostaje dužna pažljivije čitanje.

Radomir Andrić,
predsednik Udruženja književnika Srbije